Gwałt oglądany w nadmiarze powoduje — jak każdy bodziec stosowany przez dłuższy czas — stępienie reakcji. Psychologia określa to zjawisko mianem przyzwyczajenia, na­sycenia, adaptacji. Badani obserwujący stosowa­nie elektrowstrząsów na żywych ludziach, oraz widzowie oglądający film pokazujący przebieg okrutnego rytuału w jednym z prymitywnych szczepów z upływem czasu wykazywali (według pomiarów galwanometrycznych) coraz niższy sto­pień wzburzenia. Przypuszczenie, że taki sam pro­ces zachodzi w sytuacji nasilonego obserwowania gwałtu na ekranie telewizora, jest metodologicz­nie uzasadnione. Stępienie lęku i grozy na widok okrucieństwa wydaje się efektem znacznie bar­dziej niepokojącym ze społecznego punktu widze­nia.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Istota problemu pojawia się jednak dopiero w pytaniach: czy omawiane tu stępienie reakcji na fikcyjne przedstawienia gwałtu w filmie i telewi­zji wywoła również analogiczne objawy wobec gwałtu napotykanego w rzeczywistości — i czy ma ono charakter trwały? Wobec istotnych trud­ności w uzyskaniu bezpośrednich dowodów więk­szość ich wyprowadzona jest w sposób’ pośredni. Dostarcza ich jedna z psychiatrycznych technik terapeutycznych, której celem jest obniżenie wra­żliwości pacjentów cierpiących na fobię. Osobnik cierpiący na lęk przed wężami może być komplet­nie wyleczony po serii zabiegów, podczas których poddawany jest bodźcom kojarzącym się z węża­mi w coraz silniejszych dawkach — od napisu „wąż”, poprzez obrazek, sztucznego węża z’gumy, aż do węża rzeczywistego. ­

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Przyzwyczajanie pa­cjenta do coraz silniejszych bodźców osłabia stop­niowo reakcje lękowe, aż w końcu wyleczony mo­że bez żadnych emocji znosić obecność obiektów dotychczas wywołujących fobię. Ważny z interesującego nas tu punktu widzenia jest fakt, że na­byta niewrażliwość nie ogranicza się do gabinetu i    warunków, w jakich przebiegała terapia, lecz automatycznie przenoszona jest do codziennych sytuacji życiowych. Słabością przytoczonych do­wodów przez analogię jest jednak to, że ilustrują one usuwanie stanów maniakalnych i doprowa­dzanie pacjentów do stanu normalności, nie można jednak mieć pewności, że proces ów zaszedłby tak samo w kierunku odwrotnym, to jest od normal­ności do patologii. Można więc jedynie uznać za prawdopodobne, że w pewnych wypadkach takie obniżenie progu wrażliwości i stępienie reakcji na rzeczywiste przejawy gwałtu istnieje.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Prawdopodobieństwo to się zwiększa, gdy do tego procesu dołącza się czynnik natury społecz­nej. Połączone, mechanizmy obniżania progu wra­żliwości i adaptacji do norm grupowych wystąpiły w serii eksperymentów przeprowadzonych w Uni­wersytecie w Stanford przez A. Bandurę. Dzie­ciom lękającym się psów pokazywano przez pewien czas w trakcie regularnych seansów ich ró­wieśnika bawiącego się ze spanielem. Inna grupa oglądała krótkie filmy, na których ich rówieśnicy bawili się z psami różnej wielkości i rasy. Kon­trolne grupy nie były poddawane żadnym zabie­gom albo oglądały filmy o treści obojętnej z punk­tu widzenia eksperymentu. Wyniki’ wskazywały jednoznacznie, że dzieci z grup eksperymental­nych wykazywały radykalny spadek lękliwości chętnie podejmowały zabawę z psami, naśladu­jąc sposoby zabawy zaobserwowane w sytuacjach prawdziwych lub na – filmach.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Dzieci oglądające zabawy ze spanielem potrafiły bawić się także z innymi psami. Ich doświadczenie zostało więc w oczywisty sposób uogólnione. Płynący z tych eksperymentów wniosek wskazuje na to, że przed­stawiony na ekranie gwałt może nie tylko obniżyć opory i lęk wobec gwałtu i agresji w życiu, lecz także może pobudzić do. naśladowania, jeżeli sce­ny umożliwią identyfikację • z ich! bohaterem. Do mechanizmów społecznej identyfikacji powrócimy jeszcze w dalszych partiach tego rozdziału.Seria eksperymentów prowadzonych na dzie­ciach przez tegoż autora pozwoliła stwierdzić, że obserwacja gwałtu w życiu i na ekranie w spo­sób bezpośredni wpływa na rodzenie się reakcji emocjonalnych typu agresywnego. Podczas gdy jedna grupa dzieci obserwowała na filmie czło­wieka, który bił i kopał dużą nadmuchaną lalkę, druga grupa widziała go na filmie, kiedy bawił się lalką w sposób łagodny, nieagresywny.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Później dzieci z obu grup wprowadzano kolejno do poko­ju, w którym znajdowały się różne zabawki, a ukryci obserwatorzy. obserwowali je w. trakcie swobodnej zabawy. Dzieci, które widziały dorosłe­go bijącego lalkę chętnie naśladowały go, ale tak­że wykazywały w zabawie skłonności do form agresji, których nie widziały, podczas eksperymen­tu, na przykład sięgały po zabawkę-pistolet. Po­zostałe dzieci bawiły się o wiele;mniej agresyw­nie i wybierały zabawki innego typu. Tak więc film agresywny nie . tylko skłaniał dzieci do .bez­pośredniego naśladowania, ale także; pobudzał do agresywnych czynów, z którymi dzieci już po­przednio się stykały lub które wymyślały same.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Oceniając zachowanie dorosłego bijącego lalkę, dzieci były świadome niewłaściwości takiego po­stępowania, a mimo wszystko naśladowały je. Analogiczny eksperyment, przeprowadzony w ten sposób, że filmy zastąpiono obserwacją rzeczywi­stych działań, przyniósł identyczne rezultaty. In­ne eksperymenty, oparte na filmach rysunkowych o    agresywnej treści, trudnej do bezpośredniego imitowania, potwierdziły, że gwałt oglądany, na ekranie pobudza’ do agresywnych działań (agre­sywnej zabawy i agresywnego wyrażania się) znacznie wybiegających poza bezpośrednie naśla­downictwo. Stwierdzono również, że dzieci naśla­dują zazwyczaj te osoby, do których czują sympa­tię, w przypadku jednak zachowania agresywnego naśladowanie jest niezależne od stosunku emocjo­nalnego dziecka do osoby-modelu.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Identyczne wyniki przyniosły eksperymenty z młodzieżą i dorosłymi. Grupa badanych osób poin­formowana została, że uczestniczy w eksperymen­cie dotyczącym wpływu stosowania kary na pro­ces przyswajania wiedzy, a poszczególni uczestnicy proszeni byli o naciskanie guzika, za którego po­średnictwem wymierzana była kara w postaci sil­nych elektrowstrząsów. Oczywiście osoby badane nie wiedziały, że ów pedagogiczny eksperyment był sfingowany, wstrząsy pozorowane, a ofiara udawała tylko ból. Poinformowano je, kiedy od­powiedzi ofiary były fałszywe i kiedy mają na­ciskać guzik, ale nie mówiono, jak długo mają naciskać zadając mniemany ból. Według założeń eksperymentu dłuższe lub krótsze naciskanie gu­zika miało uzewnętrznić stopień agresywności po­szczególnych grup osobników poddanych bada­niom.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.