Liczne badania prowadzone wśród dzieci wykaza­ły, że stopień nerwowości, bezsenności, marzeń na jawie, gryzienia paznokci i przedwczesnego zain­teresowania seksem pozostawał w stosunku wprost proporcjonalnym do ilości czasu poświęcanego na oglądanie filmów i telewizji oraz słuchanie radia, ale objawy te występowały tylko wśród nielicznych dzieci. U większości dzieci, niezależnie od tego, ile czasu poświęcały kinu i telewizji, objawy nerwo­wości nie występowały wcale. Wyniki te, a zwłaszcza próby budowania na nich uogólnień, budzą jednak poważne zastrzeże­nia. Po pierwsze, przypisując filmom, i telewizji decydującą sprawczą rolę, pomijają one inne przy­czyny, które składają się na rodzenie się prze­stępczości.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Film może być w pewnych przypad­kach ostatecznym detonatorem i może do pewnych granic modelować czyn przestępczy, nie znaczy!to jednak, że gdyby nie film,.czyn ów.nie zostałby dokonany. Najprawdopodobniej przestępca znalazł­by wówczas inny bodziec, zaczerpnięty na przy­kład z bezpośredniej obserwacji, lektury kroniki sądowej w gazecie czy cudzej opowieści. W jakim stopniu oglądanie filmu zwiększa prawdopodobień­stwo popełnienia czynu, na to pytanie nie ma udo­kumentowanej odpowiedzi. Po drugie, trudno jest stwierdzić, czy film, tele­wizja i literatura kryminalna są, przyczyną wystę­powania przestępczości – i  objawów neurotycznych,czy też przeciwnie,- osobnicy . obdarzeni takimi skłonnościami lgną’chętniej i częściej do tego ro­dzaju rozrywki. Co jest przyczyną, a co skutkiem?

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

W żadnym wypadku film czy telewizja nie stwarzałyby same psychicz­nych zaburzeń, lecz co najwyżej wzmagałyby je u osobników już na nie cierpiących oraz wpływa­łyby na formę, w jakiej się wyraża ją. Drugi sposób, a mianowicie badania ankietowe I obserwacje szerokich grup odbiorców przepro­wadzane w normalnych, nie zakłóconych niczym warunkach, przynoszą wyniki dające się wpraw­dzie uogólnić, lecz wskazujące raczej na istnienie różnych faktów i zjawisk aniżeli na łączące je związki’ przyczynowo-skutkowe. Jeszcze w roku 1933 Shuttleworth i May porównali dwie., grupy dzieci, z których jedne chodziły,do kina 4—Stra­ży na tydzień, a inne 2 razy na miesiąc, nie znaj­dując żadnych znaczących różnic w poziomie mo­ralnym, chociaż bywalcy kinowi mieli gorsze stop­nie, . gorsze opinie u nauczycieli; i uważani byli ża mniej zrównoważonych emocjonalnie.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Byli za to na ogół bardziej łubiani-przez swoich rówieś­ników. Badania P. Trashera,. E. Ricuttiego i H. Levina, w których porównywano dzieci i młodzież poświęcające szczególnie wiele czasu na kino, ra­dio i oglądanie komiksów o treści kryminalnej — z grupami kontrolnymi, przyniosły podobne, rezul­taty. Równoległe szczegółowe badania dziecięcej widowni telewizyjnej przeprowadzono w Anglii i‘Ametyc&rW Anglii’ prowadzili jfe H. ;Himrriel- weit, A. Oppenheim i P. Vance, a w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie W. Schramm, J.Ly- le i E. Parker. Wytypowano w. tym celu miejsco­wości zbliżone – pod. wzglądem. struktury społecz­nej, wielkości i zamożności,- z których jedna po­zbawiona była telewizji.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

W rezultacie badań nie stwierdzono -większego – ‚stopnia przestępczości, agresywności czy trudności adaptacyjnych u dzie­ci, które oglądały, telewizję, w.porównaniu.z ty­mi, które były jej pozbawione. Również wyniki w nauce i poziomie wiedzy .były jednakowe, z tą różnicą, że badacze amerykańscy stwierdzili u roz­poczynających naukę dzieci korzystających z te­lewizji . szerszy zasób „słownictwa i wiedzy, która to przewaga ,wyrównywała się jednak w szóstym roku nauki.  Badania przeprowadzone. w pewnym japońskim mieście wśród 3700 dzieci tuż przed po­jawieniem, się w tym mieście telewizji — i po­nowione w. dwa lata później-— pozwoliły zaob­serwować nieco mniejsze postępy, u dzieci oglą­dających telewizję, natomiast żadnej różnicy w badaniach l. objawów nerwowości . oraz skłonności do eskapizmu i pasywności.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Grupa ekspertów — psychologów i:psychiatrów zeznających przed tak zwanym Komitetem Kefauvera (mającym na celu ustalenie przyczyn prze­stępczości w Stanach Zjednoczonych), konsekwen­tnie poparła twierdzenie, że > głównym powodem występowania przestępczości wśród; nieletnich’ są niewłaściwe, zakłócone r stosunki domowe. O. Billig z Uniwersytetu .Vanderbildta oświadczył: „Mo­je kliniczne doświadczenie przekonało mnie, że programy telewizyjne,  filmy itp.’ mają bardzo ograniczony wpływ na dzieci i młodzież. . Przepro­wadziliśmy (bardzo wnikliwe studia psychiatrycz­ne i psychologiczne nad młodocianymi przestępca­mi. Na większość spośród nich takie zewnętrzne czynniki zdają się nie wywierać żadnego wpływu.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Dobrze- przystosowana osobowość może im się oprzeć z łatwością […] tylko jednostki odznaczają­ce się brakiem poczucia bezpieczeństwa i zaburze­niami emocjonalnymi wydają się podlegać ich wpływowi. Inne czynniki zewnętrzne, jak uznanie w oczach działających w okolicy gangów młodzie­żowych, jak brak lub niewłaściwa forma aktyw­ności grupowej itp. mają prawdopodobnie o wie­le większe znaczenie.”.Jedynie z tego punktu; widzenia ocemać można wyniki badań klinicznych oraz eksperymental­nych dotyczących tej problematyki.Eksperymenty przeprowadzone w laboratoriach idą zasadniczo w dwóch kierunkach: badają one, po pierwsze — stopień emocjonalnej reakcji na gwałt oglądany na ekranie i w życiu, po drugie — w jakiej mierze i w jakich warunkach następuje u oglądających te gwałty widzów proces przyswa­jania sposobów i technik agresywnego postępowa­nia, jak długo jest ono pamiętane, w jakim stop­niu uogólniane i przenoszone w sferę praktyki ży­ciowej.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.

Badania pzeprowadzone przy użyciu galwanometrów pod­łączonych do skóry widzów oglądających agresyw­ne czyny, popełniane zarówno na ekranie, jaki    w rzeczywistości, nie pozostawiają wątpliwości, że widok gwałtu i agresji wywołuje w obserwa­torach silne reakcje emocjonalne: podniecenie, nie­pokój, lęk. Po zakończeniu eksperymentu reakcje owe znikały bez śladu. Czy regularne poddawanie się takim impulsom pozostawia trwałe ślady ner­wicowe i czy kumulują się one w psychice jed­nostki — na to pytanie eksperymenty laborato­ryjne nie mogły dać odpowiedzi.Gdy jednak liczba oglądanych przedstawień przekroczy pewną granicę, następuje efekt znacz­nie bardziej niebezpieczny z psychospołecznego punktu widzenia.

Jarosław Kozień

Witam, nazywam się Jarosław Kozień i na codzień pracuję w telewizji. Blog to jedna z wielu moich pasji. Na blogu zamieszczam aktualne artykuły o mediach i reklamie. Jeśli zainteresują Cie informację jakie tutaj się pojawiają to zapraszam do zostania na dłużej.