W zasadzie w dziedzinie perswazji stanowisko większości ma efekt magnetyczny;- każda kampania wyborcza stara się więc sugerować, że dany kandydat ma już poparcie większo-, ści wyborców, a reklama eksponuje tylko „wiodącą” rolę, jaką ma na rynku dany produkt. Re-; klamy papierosów, gumy do żucia: czy. napojów bezalkoholowych pokazują grupy ludzi palących, pijących i żujących, w > ten sposób starając się stworzyć wrażenie istnienia obowiązującego obyczaju, z którego nie wypada się wyłamać. „Bądź towarzyski, napij się Pepsi” — głosi slogan Pepsi-coli.
Archive for the Anatomia telewizji w USA Category
REKLAMA PROSZKU
Reklama proszku do prania pokazuje grupę bawiących się razem dzieci w lśniących,, bielą ubrankach, obok nich stoi dziecko w_ ubranku przyszarzałym: „Jego matka jeszcze . nie < używa proszku takiego-a-takiego”,. głosi ; reklama. Codzienną praktyką amerykańskiej telewizji jest uzupełnianie wybuchami śmiechu z fonoteki nie tylko programów estradowych, gdzie pozory au- I* tentyzmu stwarza obecność publiczności w studio, ale także filmów komediowych, które w ewidentny sposób nie były realizowane w obecności widzów.
PRZEDSTAWIENIE PRZEKAZU
Przekaz przedstawiony w ten sposób, że wydaje się zgodny z normami kulturowymi grupy czy-społeczeństwa jako całości, ma większą siłę przekonywania. Jednostka postawiona przed zjawiskiem, które jest jej nie znane, którego nie potrafi zinterpretować i wobec którego nie wie, jak się zachować, szukać będzie zawsze definicji właściwego zachowania w danej sytuacji z punktu widzenia grupy. Pojawienie się telewizji stworzyło nową sytuację. Właściwie sformułowany przekaz oszczędzi jednostce szukania, przedstawiając pozory gotowych • wzorów zachowania i postaw. Jeżeli z kolei będzie ona miała mało okazji do zweryfikowania skuteczności tych wzorów w kontaktach interpersonalnych, gdy na przykład, znacznie więcej czasu będzie spędzać przed telewizorem niż w towarzystwie członków grupy, a zwłaszcza jeżeli większość członków grupy przede wszystkim będzie korzystać z wzorów lansowanych przez telewizję, te ostatnie mogą zdominować normy grupowe.
BADANIA PROCESÓW
Po pierwsze, ponieważ odbiorcy ‚ich są wówczas’pozbawieni stałego gruntu kulturowych i społecznych punktów odniesienia. Po drugie, gdy normy społeczne nie istnieją, lecz są płynne,’treści-przekazywane przez środki masowego przekazu docierają do odbiorców w znacznie bardziej bezpośredni sposób, nie przefiltrowane przez rzeczone czynniki pośredniczące.Badania procesów masowej komunikacji ‘ w Stanach Zjednoczonych koncentrowały się w pierwszym okresie’przede .wszystkim na analizie możliwości środków przekazu w dziedzinie perswazji. Praktycznymi wynikami tych badań zainteresowane były przedsiębiorstwa reklamy handlowej oraz ośrodki propagandy politycznej. Dosyć wcześnie zauważono, że’wpływ komunikatów nadawanych za pośrednictwem środków przekazu nie zawsze odpowiada pierwotnym zamierzeniom ich autorów.
REAKCJA ODBIORCY
Odbiorcy reagują oczywiście na przekazywane im informacje i stosowane bodźce, jednak ich’ postawy; poglądy i działania kształtują się niezależnie od nich, niekiedy nawet wbrew nim. Wpływ, jaki wywarła wielkonakładowa prasa oraz kino na proces wytwarzania się w masach nowych imigrantów społecznego consensusu, był zaobserwowany dosyć wcześnie. Szczególnie wyraźny był wpływ kina: filmy historyczne, jak western czy współczesne filmy obyczajowe,’ dostarczały widzom nie tylko informacji na temat tradycji i:współczesności kraju,-do którego przybyli, ale również- bezpośrednich wzorów” zachowania się, ubierania, wysławiania.
UDZIAŁ TELEWIZJI
Innymi słowy, telewizja wywarła głęboki wpływ na to,: co nazywamy procesem socjalizacji, a co jest procesem, poprzez który członkowie naszego gatunku stają się ludźmi” — powiedział George Gerbner, dziekan Anńeberg School of Journalism, zezna jąc ‘ przed kongresową Komisją do Spraw Badania Przemocy i Gwałtu. Podobnym przeświadczeniom dają wyraź wszyscy niemal badacze wpływu telewizji na życie społeczeństwa amerykańskiego. Udziału telewizji w życiu Amerykanów nie da się z niczym porównać. Nasycenie społeczeństwa telewizją osiągnęło rekordowe rozmiary.
CZAS PRZED TELEWIZOREM
Odbiorniki telewizyjne posiada 96 procent spośród 65 milionów gospodarstw domowych, przy czym liczba gospodarstw posiadających 2 lub więcej odbiorników wzrosła z 22 procent w roku 1965’do 37 procent w roku 1972. Przeciętny dorosły widz spędza codziennie przed telewizorem 2 godziny 45 minut. Dzieci w wieku’6—12 lat oglądają program 2 ‚ do ’ 2 i pół godziny dziennie, w wieku 12—14 lat — ponad’3 godziny; później wskaźnik nieco się zmniejsza; aby przy wieku 17 lat osiągnąć liczbę 2 i pół godziny. W czasie weekendów czas oglądania telewizji przez dzieci przedłuża się o 30 minut do godziny. Spośród dorosłych widzów, którzy zasiada ją w typowy dzień przed telewizorem, 66 procent spędza przy nim około 3 i pół godziny.
ZASPOKAJANIE LICZNYCH POTRZEB
Będąc źródłem rozrywki i informacji, telewizja zaspokaja również liczne potrzeby emocjonalne swoich widzów. „Opery mydlane” stwarzają swym odbiorczyniom okazję do rozładowania psychicznych napięć poprzez „wypłakanie się” lub dostarczają pociechy, ponieważ „inni ludzie także mają kłopoty, które zawsze jakoś się rozwiązują”. Dla osób samotnych telewizja bywa często substytutem kontaktów międzyludzkich. W rodzinach, w których są małe dzieci, telewizja pełni z reguły rolę „niani”dzieci oglądające telewizję nie absorbują- rodziców i pozwalają im na chwilę.
DLA WIDOWNI DZIECIĘCEJ
W związku z tym w wielu rodzinach rodzice sami zachęcają dzieci do oglądania programu już od najmłodszych lat. Dla widowni dziecięcej telewizja jest największym źródłem wiedzy i informacji. W. Schramm, J. Lyle i E. Parker zwracają uwagę, że przeważająca’część wiedzy wynoszonej przez dziecko z telewizji przyswajana jest w procesie incydentalnego nabywania wiedzy. Dzieci poszukują w telewizji przede wszystkim rozrywki, zaspokojenia potrzeby fantazji, zarazem jednak ; otrzymują ogromną porcję wiedzy o świede. Najlepszą drogę dotarcia, do młodego widza stanowi więc nasycenie programów zaspokajających owe potrzeby elementami poznawczymi i wychowawczymi.